สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาเรื่องเพื่อนร่วมงาน จะทำยังไงดีคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราทำงานอยู่บริษัทคอมฯเล็กๆแห่งหนึ่ง เพิ่งทำมาได้เดือนกว่า ๆ ตอนสัมภาษณ์งานเค้าถามว่าทำงานวันจ-ส ได้มั้ย เพราะที่นี่หยุดวันอาทิย์บันเดียว เราก็บอกว่าไม่ได้ วันเสาร์เราสอนพิเศษ ทำได้แค่วัน จ-ศ ทางเค้าก็โอเค แต่จะตัดเงินเดือนในส่วนของวันเสาร์ออก เราก็ไม่เป็นไร
แล้วพอทำงานมาได้ 2 อาทิตย์ อยู่เราก็ปวดท้อง จนต้องลางานไปตรวจ ไปหาหมออยู่ 4 ครั้งก็ไม่หาย สรุปทั้งเดือนนั้นเราลาไป 4 วัน เวลาเรามาทำงานเราก็จะปวดท้อง ทำให้ทำงานช้าลงนิดนึง เราโดนว่าตลอดเลยเรื่องโรค คนที่บริษัทว่าเรามากเรื่อง ขี้โรค ทั้ง ๆที่เราไม่ได้อยากจะเป็นซะหน่อย
พอเข้าเดือนที่ 2 อยู่เถ้าแก่ก็พูดกับเราว่า "ช่วงวัยนี้มันไม่ใช่วัยที่จะมาเป็นโรค มันคือวัยทำงาน ถ้าจะเป็นโรคก็ไม่ต้องทำงาน" เรานี่อึ้งเลย ได้แต่หัวเราะแหะๆ พร้อมคิดในใจ 'หนูอยากเป็นโรคซะที่ไหนล่ะคะ ปวดท้องทรมานจะตาย' แต่เราพูดออกไปไม่ได้ เราพูดอะไรเค้าจะหาว่าเถียง พอเราถามอะไรเค้าจะหาว่าเราโง่ คิดเองไม่เป็น เข้าใจอะไรยาก ...โอเค เราจะปรับปรุงตัว
และวันหนึ่งก็มีเรื่องที่ทำร้ายจิตใจเราที่สุด พนักงานที่มาทำงานพร้อมกับเรา ซึ่งเค้าทำงานวันเสาร์ด้วย แต่เราไม่ได้ทำ เค้าพูดกับเราขณะที่เรากำลังนั่งทำงานหลังงอกุมท้องเพราะปวดท้อง
เค้า: ทำงานช้าจริง
เรา: ปวดท้องอ่ะ แปบนึงได้มั้ย (เค้าจะมาเอาข้อมูลจากเรา)
เค้า: ถ้าปวดท้องก็ไม่ต้องมาทำงานสิ
เรา: หมายความว่าให้ออกเหรอ
เค้า: ใช่ ลาออกไปเลย
เรา: (อึ้งแปบนึง) ถ้าเราจะลาออกเราออกนานแล้วล่ะ เพราะมีหลายบริษัทติดต่อมาเหมือนกัน
เค้า: ดี จะออกเมื่อไหร่บอกนะ
เรา: ทำไมอ่ะ
เค้า: ก็จะได้บอกเพื่อนให้มาทำงานแทนที่ไง ให้เพื่อนมาทำดีกว่า
เรา: ....(เงิบเลย แบบอึ้งสุดๆๆ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้)
ทุกครั้งที่ทำงาน เราจะรู้สึกแย่เพราะเหมือนไม่เป็นที่ยอมเรา คือเราเป็นคนพูดประจบประแจงใครไม่เป็น เป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่พอมาทำงาน เราต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนร่าเริงแจ่มใส ยิ้มแย้ม พูดจาเพราะ ก็มิวายโดนพี่ที่ทำงานบางคนเหน็บอีกว่า "ทำตัวน่ารักจนน่าหมั่นไส้ อย่าให้ชั้นรู้สึกหมั่นไส้ไปมากกว่านี้นะ" เหมือนเค้าพูดลอยๆ แต่ตามองที่เรา พอเราถามกลับว่า "อะไรเหรอคะ" เค้าก็ว่า "เปล่าๆ ทำตัวน่ารักต่อไปนะ" ด้วยความที่เรารู้ว่าเค้าพูดถึงเรา เราก็เลยตอบกลับไปแบบไม่ทันระวังว่า "ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ ขืนทำตัวน่ารัก เดี๋ยวจะโดนหมั่นไส้" เหมือนเค้าหน้าเจื่อนไป จากนั้นพอคุยกับพี่คนนี้ บุคลิกปกติเราก็จะกลับมาคือนิ่ง ๆ พูดคำตอบคำ เพราะเค้าคงจะชอบแบบนี้
หลายครั้งที่เราโดนว่า หลายครั้งที่เราโดนนินทา หลายครั้งที่เราโดนมองหน้าแล้วก็หันไปซุบซิบกัน
หลายครั้งที่เราโดนพี่ที่ำงานหาว่าเราโง่ สอนไม่รู้จักจำ (คือจริง ๆ แล้วเค้าสอนอีกคนนึง แต่เค้าเข้าใจว่าสอนเราด้วย และพี่คนนึงบอกให้ทำแบบนี้ แต่อีกคนก็ให้ทำอีกแบบนึง แล้วจะให้เราทำยังไง เราเป็นคนกลางที่โดนตลอด)
เราเหนื่อยใจค่ะ เหนื่อยมากที่เค้าทำกับเราแบบนี้ เราไม่มีที่จะนั่งทำงานด้วยซ้ำไปเพราะโดนแย่งไปแล้ว ก็เลยต้องร่อนเร่ไปเรื่อย ๆ งานหลัก ๆ ของเราก็เลยเป็นงานใช้แรงงานซะส่วนใหญ่ ออกไปส่งของให้ลูกค้าบ้าง ไปรับของบ้าง แกะพัสดุสินค้าที่ทางร้านสั่งมาบ้าง
เราควรจะทำยังไงดีคะ เราควรจะอยู่ทำต่อทั้ง ๆ ที่เหนื่อยใจกับการกระทำของแต่ละคน และเพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าเราไม่โง่ หรือว่า เราควรจะถอยออกมา และหางานที่เหมาะสมกับเรา ที่ดีกว่านี้ ทำแล้วสบายใจดีคะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริง ๆ ...เราเหนื่อยค่ะ
ช่วยให้คำแนะนำหน่อยค่ะ หาทางออกจากปัญหาไม่ได้
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราทำงานอยู่บริษัทคอมฯเล็กๆแห่งหนึ่ง เพิ่งทำมาได้เดือนกว่า ๆ ตอนสัมภาษณ์งานเค้าถามว่าทำงานวันจ-ส ได้มั้ย เพราะที่นี่หยุดวันอาทิย์บันเดียว เราก็บอกว่าไม่ได้ วันเสาร์เราสอนพิเศษ ทำได้แค่วัน จ-ศ ทางเค้าก็โอเค แต่จะตัดเงินเดือนในส่วนของวันเสาร์ออก เราก็ไม่เป็นไร
แล้วพอทำงานมาได้ 2 อาทิตย์ อยู่เราก็ปวดท้อง จนต้องลางานไปตรวจ ไปหาหมออยู่ 4 ครั้งก็ไม่หาย สรุปทั้งเดือนนั้นเราลาไป 4 วัน เวลาเรามาทำงานเราก็จะปวดท้อง ทำให้ทำงานช้าลงนิดนึง เราโดนว่าตลอดเลยเรื่องโรค คนที่บริษัทว่าเรามากเรื่อง ขี้โรค ทั้ง ๆที่เราไม่ได้อยากจะเป็นซะหน่อย
พอเข้าเดือนที่ 2 อยู่เถ้าแก่ก็พูดกับเราว่า "ช่วงวัยนี้มันไม่ใช่วัยที่จะมาเป็นโรค มันคือวัยทำงาน ถ้าจะเป็นโรคก็ไม่ต้องทำงาน" เรานี่อึ้งเลย ได้แต่หัวเราะแหะๆ พร้อมคิดในใจ 'หนูอยากเป็นโรคซะที่ไหนล่ะคะ ปวดท้องทรมานจะตาย' แต่เราพูดออกไปไม่ได้ เราพูดอะไรเค้าจะหาว่าเถียง พอเราถามอะไรเค้าจะหาว่าเราโง่ คิดเองไม่เป็น เข้าใจอะไรยาก ...โอเค เราจะปรับปรุงตัว
และวันหนึ่งก็มีเรื่องที่ทำร้ายจิตใจเราที่สุด พนักงานที่มาทำงานพร้อมกับเรา ซึ่งเค้าทำงานวันเสาร์ด้วย แต่เราไม่ได้ทำ เค้าพูดกับเราขณะที่เรากำลังนั่งทำงานหลังงอกุมท้องเพราะปวดท้อง
เค้า: ทำงานช้าจริง
เรา: ปวดท้องอ่ะ แปบนึงได้มั้ย (เค้าจะมาเอาข้อมูลจากเรา)
เค้า: ถ้าปวดท้องก็ไม่ต้องมาทำงานสิ
เรา: หมายความว่าให้ออกเหรอ
เค้า: ใช่ ลาออกไปเลย
เรา: (อึ้งแปบนึง) ถ้าเราจะลาออกเราออกนานแล้วล่ะ เพราะมีหลายบริษัทติดต่อมาเหมือนกัน
เค้า: ดี จะออกเมื่อไหร่บอกนะ
เรา: ทำไมอ่ะ
เค้า: ก็จะได้บอกเพื่อนให้มาทำงานแทนที่ไง ให้เพื่อนมาทำดีกว่า
เรา: ....(เงิบเลย แบบอึ้งสุดๆๆ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้)
ทุกครั้งที่ทำงาน เราจะรู้สึกแย่เพราะเหมือนไม่เป็นที่ยอมเรา คือเราเป็นคนพูดประจบประแจงใครไม่เป็น เป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่พอมาทำงาน เราต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนร่าเริงแจ่มใส ยิ้มแย้ม พูดจาเพราะ ก็มิวายโดนพี่ที่ทำงานบางคนเหน็บอีกว่า "ทำตัวน่ารักจนน่าหมั่นไส้ อย่าให้ชั้นรู้สึกหมั่นไส้ไปมากกว่านี้นะ" เหมือนเค้าพูดลอยๆ แต่ตามองที่เรา พอเราถามกลับว่า "อะไรเหรอคะ" เค้าก็ว่า "เปล่าๆ ทำตัวน่ารักต่อไปนะ" ด้วยความที่เรารู้ว่าเค้าพูดถึงเรา เราก็เลยตอบกลับไปแบบไม่ทันระวังว่า "ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ ขืนทำตัวน่ารัก เดี๋ยวจะโดนหมั่นไส้" เหมือนเค้าหน้าเจื่อนไป จากนั้นพอคุยกับพี่คนนี้ บุคลิกปกติเราก็จะกลับมาคือนิ่ง ๆ พูดคำตอบคำ เพราะเค้าคงจะชอบแบบนี้
หลายครั้งที่เราโดนว่า หลายครั้งที่เราโดนนินทา หลายครั้งที่เราโดนมองหน้าแล้วก็หันไปซุบซิบกัน
หลายครั้งที่เราโดนพี่ที่ำงานหาว่าเราโง่ สอนไม่รู้จักจำ (คือจริง ๆ แล้วเค้าสอนอีกคนนึง แต่เค้าเข้าใจว่าสอนเราด้วย และพี่คนนึงบอกให้ทำแบบนี้ แต่อีกคนก็ให้ทำอีกแบบนึง แล้วจะให้เราทำยังไง เราเป็นคนกลางที่โดนตลอด)
เราเหนื่อยใจค่ะ เหนื่อยมากที่เค้าทำกับเราแบบนี้ เราไม่มีที่จะนั่งทำงานด้วยซ้ำไปเพราะโดนแย่งไปแล้ว ก็เลยต้องร่อนเร่ไปเรื่อย ๆ งานหลัก ๆ ของเราก็เลยเป็นงานใช้แรงงานซะส่วนใหญ่ ออกไปส่งของให้ลูกค้าบ้าง ไปรับของบ้าง แกะพัสดุสินค้าที่ทางร้านสั่งมาบ้าง
เราควรจะทำยังไงดีคะ เราควรจะอยู่ทำต่อทั้ง ๆ ที่เหนื่อยใจกับการกระทำของแต่ละคน และเพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าเราไม่โง่ หรือว่า เราควรจะถอยออกมา และหางานที่เหมาะสมกับเรา ที่ดีกว่านี้ ทำแล้วสบายใจดีคะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริง ๆ ...เราเหนื่อยค่ะ